Tajemniczy pomnik w Złotym Lesie

W górnej jego części wyryto równoramienny krzyż, pod nim znajduje się puste miejsce (jednak wiadomo, że pierwotnie był tam umieszczony herb Świdnicy), zaś jeszcze niżej napis „Wildsäule, erneuert 1854” (obecnie brakuje litery „e” w pierwszym wyrazie). Wcześniej w pobliżu opisywanego pomnika, lecz po drugiej stronie drogi, stał drewniany słup, który pełnił taką samą funkcję jak opisywany piaskowcowy pomnik. Informacja o celu ich postawienia znajduje się w jednej z niemieckich publikacji o powiecie świdnickim z końca XIX w. Autorem jej był nauczyciel z Kraszowic (wówczas wieś pod Świdnicą) Eduard Gröger. Napisał on, że w rozległych górskich lasach żyło niegdyś bardzo dużo różnorodnej dzikiej zwierzyny. Po zakończeniu polowań myśliwi przynosili ustrzelone zwierzęta w opisywane miejsce, gdzie się zbierali się i przy dobrej pogodzie biesiadowali*.
W polskiej tradycji łowieckiej uroczysty obrzęd kończący zbiorowe polowanie nazywany jest pokotem. Upolowaną zwierzynę, w zależności od lokalnej tradycji, układa się w określonej kolejności. Podczas tej uroczystości jest m.in. składany raport o polowaniu oraz ogłasza się, kto został jego królem.