Obraz Matki Boskiej z klasztoru Urszulanek świdnickich

W maju 1958 r. pozostałe w Świdnicy siostry urszulanki, mieszkające w klasztorze przy kościele św. Józefa, dobrowolnie wyjechały do Niemiec Zachodnich. Za zezwoleniem władz polskich mogły one zabrać ze sobą meble, przedmioty liturgiczne itp., które załadowały do wagonu kolejowego. Zezwolono im także na zabranie zabytkowego obrazu Matki Boskiej, który znajdował się w ich posiadaniu od początków XIX w.
Obraz ten znajduje się dziś w kaplicy klasztoru w Mannheim, który urszulanki wybudowały. W związku z tym, że historia obrazu jest związana z dziejami Świdnicy, warto ją przybliżyć czytelnikom.
Według udostępnionego (staraniem Muzeum Dawnego Kupiectwa w Świdnicy) przez Konwent Urszulanek w Mannheim osiemnastowiecznego rękopisu, obraz Matki Boskiej Łaskawej został namalowany na płótnie w roku 1398. Znajdował się pierwotnie w klasztorze Cysterek w Trzebnicy. Gdy zestarzał się i był nieco uszkodzony, pracownicy odnawiający w 1696 r. klasztor wyrzucili go do rupieciarni. Odnalazła go tam jedna z zakonnic, Magdalena Bołykowska i przeniosła do swojej celi. Znajdował się tam przez 30 lat. Pewnego razu odwiedził zakonnicę pustelnik z Wrocławia, Czech z pochodzenia Michał Kehler. Zachwycił się on obrazem i wyprosił podarowanie mu go. Zakonnica odstąpiła obraz ze łzami i płaczem.
W 1732 r. wdowa Regina Reinert ze Świdnicy odwiedziła domek pustelnika i teraz ona wyprosiła podarowanie obrazu. W dniu 13 września 1732 r. przekazała obraz do kościoła kapucynów pw. Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej w Świdnicy. Umieszczono go w kaplicy św. Barbary. Przed obrazem modlono się codziennie, a nawet przybywały do niego pielgrzymki. Cieszył się on tak wielkim kultem, ponieważ modlący się przed nim uzyskiwali różne laski.
Podczas sekularyzacji klasztoru kapucynów, 23 marca 1811 r. gwardian tego klasztoru przeniósł wieczorem, bez wiedzy władz pruskich, obraz ukryty pod płaszczem do klasztoru świdnickich Urszulanek. Pozostawał on tam do 1958 r.