Legenda o zamku Laurichenschloss

Na pokrytej lasem górze położonej na wschód od tamy w Lubachowie na rzece Bystrzycy wznosił się przed wiekami zamek zwany Laurichenschloss. Niestety nie zachował się. Jest on jeszcze zaznaczony na osiemnastowiecznej mapie księstwa świdnickiego. Podobno niektóre z kamieni po zburzonym zamku użyto przy wznoszeniu budynków w Bystrzycy Górnej. W miejscu zamku stoi stara lipa, z której pnia wyrastało niegdyś siedem konarów (do dzisiaj zachowały się cztery). Położoną wyżej górę nazwano Górą Zamkową (Schloss Berg), obecnie jest to góra Przygrodna (może jednak zamek był na tej górze?). Historia tego miejsca nie jest dokładnie znana. Prawdopodobnie stojący w górach zamek, wraz ze wsią zwaną Laurichendorf bądź też Lauersdorf, został zniszczony w czasie wojny trzydziestoletniej.

Ciekawa jest legenda o zniszczeniu zamku. Według niej mieszkał w nim rycerz rabuś. Swoimi złymi czynami siał przerażenie w okolicy. Pewnego razu, gdy popełnił znowu straszne przestępstwo, jego giermkowie złowili w fosie zamku dziwacznego węgorza. Przygotowano ucztę. Podczas niej rycerzowi bardzo smakował węgorz i zjadł go prawie całego. Nagle dokonała się w rycerzu przemiana i zaczął rozumieć mowę zwierząt. Usłyszał, jak mówią między sobą, że zamek, z powodu liczonych zbrodni rycerza, wraz z ostatnim promieniem zachodzącego słońca, przestanie istnieć. Przerażony rycerz szybko opuścił zamek i spędził swoje życie na pokucie, zaś wspaniały zamek zapadł się w przepaść.