Polscy malarze współcześni

W dniu 16 maja 2009 r. w Muzeum Dawnego Kupiectwa odbył się wernisaż wystawy czasowej pt. „Polscy malarze współcześni”. Prezentowane na wystawie obrazy pocho

dzą ze zbiorów Muzeum w Wałbrzychu, Muzeum Miedzi w Legnicy oraz Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze.

Na wystawie dążono do zaprezentowania wszystkich głównych prądów funkcjonujących w polskiej sztuce współczesnej i rozwijających się po 1945 roku. Obecne jest więc na niej kwitnące w okresie międzywojennym a przeżywające się również w pierwszych latach powojennych malarstwo figuratywne, z bardzo popularną jeszcze tradycją koloryzmu oraz symbolizmu. Jednym z najznakomitszych przedstawicieli pierwszego nurtu był współzałożyciel Komitetu Paryskiego – Jan Cybis. W tradycji kapistów utrzymane jest również malarstwo Jana Szancenbacha. Wątki symboliczne występują natomiast u Vlastimila Hofmana, ucznia Jacka Malczewskego. Tradycja sztuki międzywojnia kontynuowana jest po 1945 r. w pracach wybitnych konstruktywistów: Władysława Strzemińskiego i Henryka Stażewskiego, przed II wojną światową szeroko znanych ze swej twórczości w całej Europie. Spośród malarzy powojennych do najbardziej nowatorskich należeli artyści działający w Krakowie, skupieni wokół Grupy Młodych Plastyków, zwanych też Grupą Młodych lub Grupą Nowoczesną. Wybitnymi jej przedstawicielami są: Tadeusz Brzozowski, Kazimierz Mikulski i Jerzy Nowosielski. Prace wymienionych artystów prezentowane są również na naszej wystawie. Ważnym wydarzeniem artystycznym dla sztuki polskiej była I Wystawa Sztuki Nowoczesnej, która się odbyła w Krakowie w 1948 r., debiutował na niej m. in. Jan Tarasin. Poza Krakowem, grupy artystyczne wyznaczające nowe kierunki w polskim malarstwie powojennym skupione były wokół takich ośrodków jak Poznań i Łódź. Reprezentantem środowiska poznańskiego, które stworzyło Grupę 4F+R (Forma, Farba, Faktura, Fantastyka+Realizm) jest Alfred Lenica. Cezurą, która odcisnęła mocne piętno na rozwoju polskiego malarstwa awangardowego był rok 1949, otwierający w sztuce polskiej nowy okres – panowanie stylu realizmu socjalistycznego, zwanego socrealizmem. Artystów nie chcących podążać prądem wyznaczonym przez władze komunistyczne spotykały różne szykany, jak np. Władysława Strzemińskiego (wykluczonego ze Związku Artystów Plastyków). Na prezentowanej ekspozycji okres ów dokumentuje „Portret Górnika” – autorstwa Janusza Łonickiego. Styl realizmu socjalistycznego zaczął podlegać samoistnemu rozpadowi a jako symboliczną datę jego końca uważa się wystawę „Przeciw wojnie – przeciw faszyzmowi”, która się odbyła latem 1955 r. w nowo odbudowanym gmachu Arsenału w Warszawie. Spośród wielu artystów wystawiających w Arsenale prezentujemy w salach muzeum świdnickiego płótna Tadeusza Dominika, Stefana Gierowskiego i Franciszka Starowieyskiego. Po „arsenale” powstaje w Polsce w środowiskach artystycznych wiele grup awangardowych, czerpiących inspiracje z przełomów w sztuce światowej. Działa wówczas już Grupa 55 proponująca sztukę łączącą metaforę z surrealizmem. Do głównych jej przedstawicieli należał Kajetan Sosnowski, którego jedno z dzieł prezentujemy na wystawie.
W 1956 r. powstaje we Wrocławiu Grupa X, rok później Grupa 8. Artyści wrocławscy prezentowali różne nurty, bardziej tradycyjną sztukę figuratywną z tendencjami kolorystycznymi tworzył Eugeniusz Geppert i Hanna Krzetuska. Kierunek awangardowych poszukiwań podejmowali w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych m. in. Józef Hałas i Konrad Jarodzki. Schyłek lat pięćdziesiątych XX w. przynosi na świecie wiele nowych nurtów w sztuce, m.in. pop-art, czy też nowy realizm, zwany też hiperrealizmem. Tendencje te wpływają również na poszukiwania polskich twórców. W duchu pop-artowskim, niejako rysownika komiksów opisującego współczesne wydarzenia, tworzył i nadal maluje Edward Dwurnik. Spuścizna pop-artu oraz zdaniem krytyków: „sztuki odpustowej”, „symbolicznej i surrealistycznej” obecna jest w obrazach Jerzego Dudy-Gracza. Przedstawicielem hipperrealizmu jest Andrzej A. Sadowski.
Prezentowana publiczności wystawa „Polscy malarze współcześni” ma na celu pokazać główne nurty w polskiej sztuce współczesnej, obecnej w niej od okresu powstawania ruchów awangardowych w okresie międzywojennym do schyłku XX wieku.

Wystawa będzie trwała do 9 sierpnia 2009 r. Serdecznie zapraszamy.

Dobiesław Karst

Polscy malarze współcześni

Godziny otwarcia

MAJ - WRZESIEŃ

PAŹDZIERNIK - KWIECIEŃ

Ceny biletów