1653–1654
– Przeprowadzono tzw. redukcję ewangelickich kościołów polegającą na odebraniu wyznaniom reformowanym wszystkich obiektów sakralnych (w skali Śląska ponad 650). Usunięto pastorów, ewangelicy zostali zobowiązani do: świadczeń na rzecz katolickich proboszczów (aż do 1758 r.!), obchodzenia świąt katolickich, przestrzegania postów, wychowywania w duchu katolickim dzieci ze związków mieszanych; zakazano drukowania publikacji protestanckich,  urzędy i szkoły obsadzano wyłącznie katolikami. Zasady te obowiązywały w dziedzicznych księstwach śląskich przez całą II połowę XVII w.

1657
6 XI
Zakończenie budowy i odbiór świdnickiego Kościoła Pokoju (pierwsze nabożeństwo odprawiono już 24 czerwca tegoż roku).

1662
– Miasto otrzymało pierwsze międzynarodowe połączenie pocztowe z Berlinem.

1664
- Urodził sie Sigismund Hahn,  znany lekarz świdnicki, twórca nowożytnego wodolecznictwa. W czasie pobytu w Oławie syna króla Jana III, ks. Jakuba Sobieskiego, był jego przybocznym lekarzem.

1664–1667
– Budowa barokowego kolegium jezuickiego (obecnie w tym budynku mieści się Świdnicka Kuria Biskupia i parafia pw. św. Stanisława i św. Wacława).

1667
15 VII
Od uderzenia pioruna wybuchł proch przechowywany w wieży stojącej w obrębie murów miejskich w rejonie ul. Kotlarskiej. Wieża uległa zniszczeniu, zginęło 10 osób.
– Ephraim Ignatius Naso wydał we Wrocławiu swe dzieło pt. Phoenix redivivus Ducatuum Svidnicensis et Jauroviensis. Der wiederlebendige Phoenix der beiden Fuerstenthuemer Schweidnitz und Jauer ukazujące stosunki społeczno-gospodarcze księstw świdnickiego i jaworskiego w oparciu o szeroką retrospekcję historyczną.

1676
– Hrabia Christoph Wenzel von Nostitz sprowadził do Świdnicy zakon kapucynów, który osiedlił w budynkach pozostałych po zamku książęcym przy dzisiejszej ulicy Zamkowej. Na tym terenie zakonnicy wybudowali w latach 1680–1688 własny kościół i klasztor (dziś zespół kościoła zielonoświątkowego).

1680
– Gwałtowne wystąpienia chłopskie spowodowane wzrostem obciążeń i powinności w obydwu księstwach i hrabstwie kłodzkim. Największy rozmiar osiągnęły w Zagórzu Śląskim. Rozruchy stłumiono za pomocą wojska, a przywódców stracono w Świdnicy i Jaworze.

1692
– Johann Riedel (1654–1736) rozpoczął barokizację wystroju kościoła farnego (dzisiejsza katedra).

1693
– Starosta Księstwa Świdnicko-Jaworskiego von Sinzendorf funduje kolumnę Św. Trójcy.

1698
– W Świdnicy osiedlił się wybitny rzeźbiarz Georg Leonhard Weber (ok.1670–1732), twórca m.in. tzw. orkiestry niebiańskiej na chórze organowym kościoła farnego, rzeźb przedstawiających patronów bram miejskich w tymże kościele, rzeźb zdobiących rynkowe studnie oraz naroża ratusza. Weber mieszkał w Świdnicy w nieistniejącym już dziś domu u zbiegu ul. Franciszkańskiej i Pańskiej.

II poł. XVII w.
– Stopniowa odbudowa miasta i regionu. Ponowny rozwój handlu, choć nie dorównujący wcześniejszemu. Początki obrotu bezgotówkowego.

XVII w.
– Poważne zmiany ustrojowe mające na celu ograniczenie kompetencji samorządów na rzecz scentralizowanej administracji państwowej. Urząd starosty krajowego przekształcono w kolegialny urząd administracji państwowej, sejm krajowy przekształcono w konwent – organ władzy monarszej, powołano nowy urząd – kamerę – o kompetencjach skarbowo-podatkowych, wprowadzono nowy system podatkowy.

przełom XVII i XVIII w.
– Wzrost produkcji sukienniczej. W Świdnicy pracowało ponad 20 sukienników. Sukno, dzięki wysokiej jakości znajdowało duży zbyt w Polsce, Niemczech, Czechach a później i Rosji. Wielkie jarmarki na sukno i wełnę miały miejsce na św. Urbana (2 VII) i św. Galla (14 X). Ten drugi był również jarmarkiem na bydło.

– Rozwój wiejskiej, pozacechowej produkcji płótna na całym Pogórzu Sudeckim. W ówczesnym okręgu świdnickim (z rejonem Wałbrzycha) pracowało około 1200 wiejskich warsztatów tkackich oraz około 400 tzw. wykańczalników (blicharze, farbiarze, drukarze płótna).

1700
– Baron Leopold Heinrich von Garnier sprowadził do Świdnicy zakon urszulanek. Siostry mieszkały początkowo w wynajętym domu przy ul. Zamkowej, następnie zakupiły pięć domów przy ul. Kotlarskiej, a po ich wyburzeniu wybudowały w połowie XVIII stulecia kościół i klasztor. Od 1729 r. prowadziły szkołę elementarną dla dziewcząt.

1702
20 IX
Pożar, który wybuchł w pobliżu bramy Kraszewickiej, zniszczył wiele domów w jej sąsiedztwie, zwłaszcza na ulicy Rzeźniczej (dziś Spółdzielcza).

– We Wrocławiu na bazie kolegium jezuickiego utworzono uniwersytet, początkowo jako uczelnię katolicką z wydziałami teologicznym i filozoficznym. Od 24 IV 1811 uczelnia ta stała się państwowym Uniwersytetem Wrocławskim. Fakt ten zmienił zasadniczo sytuację studiującej młodzieży śląskiej.

1706
– Utrudnieniem dla gospodarki stało się wprowadzenie stałego podatku akcyzowego, głównie od artykułów importowanych oraz surowców do wyrobu piwa i wódki.

1707
1 IX
Konwencja w Altranstädt przywróciła prawa wyznaniowe ewangelikom w krajach habsburskich,  m.in. w Księstwie Świdnicko-Jaworskim. Władze państwowe zwróciły protestantom na Śląsku 121 kościołów, zezwolono na budowę tzw. kościołów łaski (m.in. w Kamiennej Górze i Jeleniej Górze). Dla równowagi cesarz polecił jednak wybudować 15 kościołów katolickich w księstwach, w których zwrócono świątynie protestantom. Zabroniono zamykania dostępu do urzędów ze względu na wyznanie.

– Ponowne otwarcie szkoły ewangelickiej przy Kościele Pokoju (wkrótce przeniesiona do budynku pod numerem 2 na pl. Pokoju). Od 1708 r. było to siedmioklasowe liceum.

1712
– Pierwsza odnotowana księgarnia w Świdnicy założona przez Chrystiana Reimanna.

1715
– Miasto otrzymało stały urząd pocztowy oraz stałe połączenia z Wrocławiem, Nysą, Górnym Śląskiem, Pragą i Berlinem.

1716
12 IX
W zajeździe Pod Czarnym Krukiem przed Bramą Strzegomską wybuchł pożar, w wyniku którego w Świdnicy spaleniu uległo 165 domów, w tym ratusz.

– We Wrocławiu utworzono Merkantilkolleg (Kolegium Handlowe) – urząd zajmujący się wytwórczością i handlem na terenie prowincji śląskiej. Jego działania szły w kierunku ochrony produkcji krajowej, ułatwiania eksportu produktów własnych i utrudniania importu poprzez wysokie cła. Polityka ta wywarła duży wpływ na gospodarkę Śląska, w tym i Świdnicy.

– Leonard Weber wykonał rzeźbę  Atlasa.

1718
– Ukazał się tzw. Regulamin sukienniczy zakazujący kupcom śląskim importu sukna i wywozu wełny. Wprowadzał też surową kontrolę sukna wytwarzanego w kraju.

– Poł.-zach. naroże bloku śródrynkowego ozdobiono rzeźbą św. Jana Nepomucena.

1720
– Mimo długotrwałej rekatolicyzacji w mieście i okręgu mieszka tylko 2 tys. katolików przy 18 tys. protestantów.

- Doprowadzenie do miasta wody drewnianym rurociągiem z rejonu Witoszowa (ujęcia wody znajdowały się w pobliżu drogi na Modliszow).

– Płn.-zach. naroże Ratusza ozdobiono rzeźbą św. Floriana.

1723
15 III
Przedwczesna śmierć Jana Chrystiana Güntera, najwybitniejszego niemieckiego poety I poł. XVIII w., prekursora romantyzmu, urodzonego w Strzegomiu w 1695 r., pobierającego nauki w Świdnicy, związanego z naszym miastem osobą swej wielkiej miłości, Magdaleny Leonory Jachmann.

1723–1725
– Budowa domu opatów krzeszowskich (dziś Miejska Biblioteka Publiczna) wg projektu świdniczanina F.A. Hammerschmidta.

1725
– Tkactwem chałupniczym trudniła się ludność 297 miejscowości w Księstwie Świdnicko- Jaworskim.


1728
– W Świdnicy osiedlił się przybyły z Drezna August Gottfried Hoffmann, wybitny rzeźbiarz, późniejszy twórca m.in. ołtarza i ambony w Kościele Pokoju oraz wystroju snycerskiego Sali Maksymiliana w Książu, a także rzeźb na reprezentacyjnym dziedzińcu zamkowym.

1732
- W Świdnicy istnieje księgarnia Johanna Georga Bohema, wydawcy m.in. pism Güntera.
- G.L. Weber ozdobił Rynek rzeźbą Neptuna (studnia).
– W Świdnicy zaczęło się ukazywać pierwsze na Śląsku czasopismo literacko-naukowe pt. „Gelehrte Neuigkeiten Schlesiens” („Śląskie Nowości Naukowe”).

1737
7 IV
Zmarł malarz Franz Heigel (urodził się w Mirsku). W 1726 r. uzyskał małe prawo obywatelskie Świdnicy. Jego obrazy olejne zachowały się m.in. w katedrze świdnickiej, zaś freski w kościele w Wierzbnej oraz kaplicy św. Anny w Starych Bogaczowicach. Heigel mieszkał w Świdnicy przy ul. Grodzkiej.